neque non

nec-non, also separately, nec non or nĕquĕ non, partic. of emphatic affirmation.

I.

And also, and yet, and in fact, to connect sentences:

nec vero non eadem ira deorum hanc ejus satellitibus injecit amentiam,

Cic. Mil. 32, 86:

neque meam mentem non domum saepe revocat exanimata uxor,

id. Cat. 4, 2, 3:

neque tamen illa non ornant,

id. de Or. 2, 85, 347:

nec vero Aristoteles non laudandus in eo, quod, etc.,

id. N. D. 2, 16, 44:

neque non me tamen mordet aliquid,

id. Fam. 3, 12, 2.—

II.

In gen., likewise, also (mostly poet. and in post-Aug. prose):

necnon etiam precor Lympham et Bonum eventum,

Varr. R. R. 1, 1, 6; 2, 5, 9:

nec non et Tyrii... frequentes Convenere,

Verg. A. 1, 707:

tunc mihi praecipue, nec non tamen ante, placebas,

Ov. H. 4, 69:

granum letale animalibus: nec non et in folio eadem vis,

Plin. 13, 22, 38, § 118; cf.:

gratissima est et esca panicum et milium, nec non hordeum,

Col. 8, 15, 6:

nec non etiam poëmata faciebat ex tempore,

Suet. Gram. 23.